Pierwotnie to Helena Bonham Carter miała zagrać rolę Bess.
Główną rolę męską reżyser chciał powierzyć Gerardowi Depardieu, jednak aktor nie był zainteresowany występem w tym filmie.
Rolę Dodo zaoferowano najpierw Barbarze Sukowej.
Mimo że akcja filmu rozgrywa się w latach 70. XX wieku, kierowca autobusu sprzedaje bilety przy pomocy nowoczesnego elektronicznego urządzenia.
Gdy sparaliżowany Jan próbuje popełnić samobójstwo, trzyma pojemnik z lekami pomiędzy lewą ręką a wierzchem prawej dłoni. Mimo to w następnym ujęciu wkłada do środka prawą dłoń, nie lewą.
W scenie, w której na platformie wiertniczej wydarza się wypadek, Jan podnosi swojego przyjaciela. Widoczna na drugim planie fontanna ropy na moment zupełnie się zatrzymuje.
Podczas przyjęcia urodzinowego Jana, pozycje poduszek i pocztówki zawieszonej na ścianie zmieniają się pomiędzy ujęciami.
Kiedy starszyzna rozpatruje, czy Bess nadaje się do wejścia w związek małżeński, kołnierzyk jej koszuli jest postawiony, a jej szal jest owinięty wokół niego. Gdy cała operacja kończy się, kołnierzyk zmienia swoje ułożenie, a szal owinięty jest wokół szyi Bess.
Kiedy Bess czeka w budce telefonicznej na połączenie od Jana, nieopodal Dodo nadjeżdża rowerem. Zatrzymuje się i naciąga nieco kaptur na głowę, ale w następnym ujęciu jest on naciągnięty do oporu.
Kiedy Bess leży w łóżku ze swoją szwagierką, koc zmienia swoje położenie pomiędzy ujęciami - raz zakrywa jej ramię, a raz nie.
Zdjęcia kręcone były w Kopenhadze, Lyngby, Hellerup (Dania) oraz w Morar, Mallaig i Glendale (Szkocja, Wielka Brytania).
"Przełamując fale" tworzy razem z filmami "Idioci" i "Tańcząc w ciemnościach" tzw. "Trylogię Złotego Serca".